Επικρατεί η άποψη ότι αν σηκώνουμε βάρη και για κάποιο λόγο σταματήσουμε να προπονούμαστε για μεγάλο χρονικό διάστημα, χάνουμε τόσο τη δύναμή μας όσο και τους φουσκωμένους μας μυς. Ωστόσο, μόλις ξεκινήσουμε ξανά την προπόνηση με τις μπάρες, μέσα σε λίγες εβδομάδες ο παλιός καλός μας εαυτός επιστρέφει και μαζί του και οι φουσκομένοι μας μυς – σαν ο μυς να θυμάται το σημείο που βρισκόταν.

Μέχρι πρότινος οι ειδικοί πίστευαν ότι αυτό οφείλεται κυρίως στους μηχανισμούς του νευρικού συστήματος. Το νευρικό σύστημα, όμως, μπορεί να απομνημονεύει τους μηχανισμούς δύναμης, αλλά δεν μπορεί να επαναφέρει το μέγεθος των μυών. Τι πραγματικά συμβαίνει λοιπόν;

Μια πρόσφατη μελέτη έρχεται να λύσει το μυστήριο.

Τα μυϊκά κύτταρα, σε αντίθεση με άλλα κύτταρα, έχουν περισσότερους από έναν πυρήνες (πιθανώς χιλιάδες).

Γιατί όμως οι μύες χρειάζονται τόσους πολλούς κυτταρικούς πυρήνες;

Ο πυρήνας είναι αυτός που ελέγχει το κύτταρο και επειδή οι μύες σου είναι από τα μεγαλύτερα και πιο πολύπλοκα όργανα του σώματός σου, χρειάζονται περισσότεροι πυρήνες για να γίνει σωστή δουλειά. Όσο οι μύες σου μεγαλώνουν από την προπόνηση με βάρη, τόσο προστίθενται σ’ αυτούς περισσότερα μυϊκά κύτταρα, συνεπώς και περισσότεροι πυρήνες.

Με βάση τα παραπάνω οι επιστήμονες θεωρούσαν δεδομένο ότι με την απώλεια μυϊκής δύναμης και μυϊκού όγκου έπειτα από μια αποχή τριών έως έξι μηνών από την γυμναστική, θα συρρικνωνόταν παράλληλα και ο αριθμός των μυϊκών πυρήνων. Λάθος!

Σε νέες μελέτες αποδείχθηκε ότι η μυϊκή ατροφία λόγω αδράνειας δεν μεταβάλλει τον αριθμό μυϊκών πυρήνων, όπως νομίζαμε προηγουμένως. Οι μετρήσεις που είχαν γίνει μέχρι τότε αφορούσαν στα κύτταρα του συνδετικού ιστού και άλλων δορυφορικών κυττάρων (τα οποία όντων συρρικνώνονται ή μεγεθύνονται αναλογικά με τους μυς), αλλά ποτέ δεν είχαν την υποψία να διερευνήσουν και τους πυρήνες στο εσωτερικό των μυϊκών κυττάρων. Οι πρόσφατες μελέτες υπολόγισαν με ακρίβεια ότι αυτοί οι πυρήνες δεν υπέστησαν καμία απώλεια.

Συνεπώς, αφού ο μυϊκός ιστός διατηρεί τους παλιούς πυρήνες του, αμέσως μόλις πιάσεις τη μπάρα αυτοί θα ενεργοποιηθούν άμεσα και θα διογκωθούν όπως πριν. Γι αυτό τον λόγο λέμε ότι «οι μύες θυμούνται» αφού λειτουργούν σαν κύτταρα μνήμης, ενθυμούμενοι ακριβώς για πόσο μυϊκό όγκο είχαν δημιουργηθεί, πριν εσύ σταματήσεις να προπονείσαι.